Contributor/Getty Images
Russische economie - de oorlogsmachine die niet te stoppen is
Als u het nieuws in de afgelopen weken gevolgd bent, dan heeft u ongetwijfeld gehoord dat de Russische Federatie op de rand staat van een enorme economische ineenstorting.
• "Om de militaire machine van [Rusland] op deze manier draaiende te houden, is veel meer geld nodig - en dat is er gewoon niet," zei de Russische oppositiepoliticus Vladimir Milov op 10 november.
• "De oorlogsmachine van Vladimir Putin komt misschien eindelijk zonder brandstof te zitten," kopte de Atlantic Council vorige maand.
• Op dit moment staan er lange rijen te wachten op benzine in Rusland," vertelde de Amerikaanse president Donald Trump de week ervoor aan verslaggevers in het Oval Office. "Deze economie gaat plotseling instorten."
Het is gemakkelijk te begrijpen waarom steeds meer waarnemers de Russische economie met argusogen bekijken. Ongeveer 45 maanden nadat het land zijn "Driedaagse Oorlog" begon, heeft het leger slechts 19 procent van het Oekraïense grondgebied onder controle. Deze controle werd verkregen tegen een enorme prijs in bloed en geld: meer dan 1,1 miljoen slachtoffers en maar liefst 300 miljard dollar aan kosten.
Als gevolg van de oorlog is Rusland afgesneden van snel bankieren, is de toegang tot buitenlandse valutareserves beperkt en lijdt het land onder torenhoge rentetarieven en een astronomisch hoog inflatieniveau. Dit betekent dat de koopkracht van de Russische bevolking is afgenomen en dat zij minder uitgeeft. Tegelijkertijd wordt de situatie verergerd door een demografische crisis, veroorzaakt door emigratie en lage geboortecijfers. Net als de structurele corruptie in het land, die de efficiëntie en de groei van de particuliere sector verstikt.
Ondertussen heeft de VS de beperkingen uit het Biden-tijdperk op Amerikaanse wapensystemen in Oekraïne opgeheven. Dit heeft Oekraïne in staat gesteld om energie-infrastructuur diep in Rusland te vernietigen, waardoor de olieraffinagecapaciteit van Rusland tot nu toe met zo'n 25 procent is afgenomen.
Bovendien heeft de VS vorige maand sancties opgelegd aan de twee grootste Russische oliebedrijven, waaronder "secundaire maatregelen" die dreigen elke organisatie die met deze bedrijven handelt van de Amerikaanse kapitaalmarkten te weren. Hoewel China en India proberen mazen in de wet en omwegen te vinden, nemen hun aankopen van Russische energie af, wat de ruggengraat van de door energie gedreven Russische economie verzwakt.
Tegelijkertijd dalen de olieprijzen wereldwijd, waardoor de winsten van wat Rusland ook maar weet te verkopen, nog verder dalen.
Gezien dit alles is het doemdenken over de Russische economie goed te begrijpen.
Maar wat degenen die instorting voorspellen niet begrijpen, is dat oorlogseconomieën - zoals die van Rusland - fundamenteel verschillen van vredeseconomieën die ze gewend zijn te analyseren.
Zoals econoom Joeri Schasfoort zei in een recente aflevering van Money and Macro: "Veel echt goede westerse economen denken nu opnieuw dat de Russische oorlogseconomie op instorten staat", omdat "ze zijn opgeleid om vredeseconomieën te begrijpen, maar niet om oorlogseconomieën te begrijpen".
Hoe een oorlogseconomie werkt
Simpel gezegd is een oorlogseconomie georganiseerd rond het ondersteunen van een militaire operatie. Overschakelen van een civiel systeem naar een oorlogseconomie betekent dat de middelen en prioriteiten van het land worden bijgesteld - van het dienen van de behoeften van de bevolking naar het voldoen aan de eisen van de oorlog.
Natuurlijk veroorzaakt oorlog van nature vernietiging en dood en dat verzwakt de economische fundamenten van een land op de lange termijn. Maar oorlog brengt ook enorme overheidsuitgaven, omvangrijke industriële herstructurering en innovatie, productiestijgingen en volop werkgelegenheid met zich mee. Een natie met een oorlogseconomie kan dus gedurende enkele jaren een aanzienlijke groei van het bruto binnenlands product doormaken.
Dit gold in de Tweede Wereldoorlog voor grootmachten variërend van Duitsland en de Sovjet-Unie tot Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. En dat geldt vandaag ook voor Rusland.
Voordat Rusland in februari 2022 op volle sterkte zijn oorlog tegen Oekraïne begon, was een aanzienlijk deel van zijn arbeiders werkloos en lagen veel fabrieken stil. Sindsdien heeft het land veel van dat ongebruikte economische potentieel aangeboord. De werkloosheid heeft een recordlaagte bereikt en de fabrieken draaien op volle toeren om de soldaten te voorzien van wapens, munitie, voertuigen en drones. Hierdoor heeft de economische groei van Rusland die van grote economieën zoals Duitsland en het Verenigd Koninkrijk overtroffen.
Het is waar dat een dergelijke groei niet eindeloos kan doorgaan als ze steunt op een fundament van vernietiging en dood. Maar er zijn aanwijzingen dat het Russische leiderschap de huidige koers veel langer kan volhouden en instorting kan vermijden dan veel buitenstaanders denken — of hopen.
De vier ruiters van de economische ineenstorting
Economen wijzen over het algemeen op vier hoofdoorzaken van een nationale economische ineenstorting: een valutacrash, afgesloten zijn van vitale hulpbronnen, te hoge schulden en wijdverspreide ontevredenheid onder de bevolking.
De Russische economie lijkt grotendeels gespaard te blijven van al deze problemen.
Het Kremlin heeft zich tegen een val van de munt beschermd door kapitaalbeperking in te voeren. Dit betekent dat de overheid bepaalt hoeveel geld er het land uit mag stromen. Ja, dit vermindert de vrijheid van Russische burgers door hun mogelijkheden te beperken om in het buitenland te investeren, spaargeld om te zetten in dollars of euro's, of zelfs geld naar familie in andere landen te sturen - maar het stelt de regering in staat om veel van het voorheen ongerealiseerde economische potentieel aan te boren zonder de roebel te laten crashen. "Deze stap verraste veel economische analisten," zei Schasfoort, "omdat ze niet meer gewend waren om aan kapitaalbeperkingen te denken als een haalbare optie. Het is echter de eerste cruciale stap om te begrijpen waarom de Russische economie niet zal instorten."
Het vooruitzicht van een economische blokkade door buitenlandse mogendheden zou veel landen angst aanjagen. Maar Rusland is het grootste land ter wereld, met meer oppervlakte dan de dwergplaneet Pluto. Als we de enorme natuurlijke rijkdommen van het land naast solide handelspartners als China en India leggen, is het duidelijk dat Rusland niet bijzonder kwetsbaar is voor een ineenstorting als gevolg van een onderbreking in levering van middelen.
Schulden nemen toe in Rusland. Er ontstaat een huizenbubbel, buitensporige overheidsuitgaven putten reserves uit en de kosten voor het afbetalen van schulden stijgen. Maar met een verhouding tussen de staatsschuld en het bruto binnenlands product van slechts 16,4 procent, heeft Rusland een grote fiscale ruimte. De schuld van huishoudens is ondertussen ongeveer 20,7 procent van het bbp — vrij bescheiden in vergelijking met veel westerse economieën. In ieder geval op de korte termijn lijkt een ineenstorting door schulden uiterst onwaarschijnlijk.
Ondertussen schaart het Russische volk zich achter Vladimir Poetin. De publieke opinie stijgt naar recordhoogte. Dus zelfs als de ellende toeneemt, kan hij dit tolereren zolang het geen zorgwekkend niveau bereikt.
Schasfoort zegt dat Ruslands positie op alle vier fronten erop wijst dat het zijn oorlogsmachine op het huidige niveau veel langer kan volhouden dan veel westerse analisten misschien verwachten. "Als je de oorlogseconomie van Rusland vergelijkt met historische zoals nazi-Duitsland, de Sovjet-Unie en zelfs de VS in het Vietnam-tijdperk," zegt hij, "dan lijkt het er eigenlijk op dat de oorlogseconomie van Rusland nog maar net op gang gekomen is."
Ian Bremmer van de Eurasia Group zei tijdens een briefing op 10 november dat hij het met deze beoordeling eens is: "Rusland kan economisch door blijven gaan zonder echte impact op hun oorlogsvoerend vermogen, ondanks al deze extra maatregelen, zowel wat betreft de doelwitten die de Oekraïners treffen als de klappen voor de Russische economie, zeker voor de komende anderhalf tot twee jaar."
Dit alles betekent niet dat Rusland geen ernstige problemen heeft. De beginfase van een oorlogseconomie is over het algemeen de gemakkelijke fase, en die fase loopt ten einde. In de komende maanden zullen de sancties waarschijnlijk toenemen, kunnen de tekorten aan mankracht en gas groter worden en zal de regering van Poetin zich waarschijnlijk genoodzaakt voelen om harder in te grijpen om de oorlogsmachine draaiende te houden. De torenhoge rentetarieven kunnen nog verder stijgen, loon- en prijsbeperkingen kunnen snel worden ingevoerd en meer civiele industrieën kunnen op een zijspoor worden gezet om middelen vrij te maken voor de groeiende oorlogseconomie.
Dit zal het Russische volk meer economische pijn bezorgen, maar Poetin heeft de meesten van hen er al van overtuigd dat de oorlog een rechtvaardige zaak is die nobele offers vereist. Dus zelfs als het in moeilijkere fases terechtkomt, mogen we niet verwachten dat de Russische economie instort - of dat de man aan het roer aanzienlijk verzwakt zal worden.
Een geprofeteerde 'vorst'
Rond het jaar 90 na Christus schreef de apostel Johannes in Openbaring 9:16 een profetie over een leger van 200 miljoen soldaten, een legermacht die vele malen groter is dan enig leger ooit in de menselijke geschiedenis. Andere passages geven belangrijke details over deze reusachtige strijdmacht. Openbaring 16:12 noemt het "de koningen van het oosten," waaruit blijkt dat het een coalitie van meerdere Aziatische landen is. Daniël 11:44 en 12:1 maakt duidelijk dat dit blok één van de belangrijkste oorlogsvoerende partijen zal zijn in een nucleaire Derde Wereldoorlog. Ezechiël 38 laat zien dat er één leidende natie en één leider aan het roer van deze coalitie zal staan.
"Het woord van de Heere kwam aldus tot mij: Mensenkind, vestig uw oog op Gog, in het land van Magog, de vorst van Ros, Meshech en Tubal, profeteer tegen hem" (verzen 1-2, Leidse vertaling).
Wie is deze vorst?
Ros was de oude naam van Rusland, dat ooit Rus heette, een punt dat erkend wordt door commentaren zoals het Jamieson, Fausset and Brown Commentary. De namen Meshech en Tubal zijn oude termen die de moderne Russische steden Moskou en Tobolsk aanduiden.
Ezechiël 38 gaat vervolgens in op de details van de veroveringen van deze machtige legermacht onder leiding van de "vorst van Ros, Meshech en Tubal" en de uiteindelijke nederlaag van zijn leger. In de Trompet van september 2014 legde hoofdredacteur Gerald Flurry uit wie deze man is.
Ik ben er sterk van overtuigd dat Vladimir Poetin dit 200-miljoen-man sterke leger gaat leiden. Kijk alleen maar naar de macht die hij nu al heeft.
Kunt u enig andere Russische politicus bedenken die zo machtig zou kunnen worden en die de wil heeft om Rusland te leiden in de allergrootste crisis? Ik zie nog niemand anders aan de horizon die dat zou kunnen doen. En er zijn nog maar een paar jaar over voordat de vorst van Ros zal verschijnen! …
Eén ding staat absoluut vast: Het herstel van de macht van Rusland door Vladimir Poetin - de vorst van Rusland - was geprofeteerd! Hij heeft Rusland al stevig met China verbonden. De profetie over de vorst van Rusland noemt die belangrijkste alliantie. …
De enige vraag is of Poetin persoonlijk de hele profetie afmaakt.
Toen meneer Flurry in 2017 De geprofeteerde 'vorst van Rusland' schreef, nam hij alle twijfel weg uit zijn standpunt en beweerde hij met zekerheid dat Poetin deze rol persoonlijk zou vervullen:
Zijn staat van dienst, zijn nationaliteit en zijn ideologie laten zien dat hij degene is die een belangrijke Bijbelse profetie vervult. De tijdsperiode waarin hij regeert laat ook zien dat niemand anders de profetie van Ezechiël 38 en 39 zou kunnen vervullen. …
We moeten Vladimir Poetin goed in de gaten houden. Hij is de "vorst van Ros" waarover een door God geïnspireerde Ezechiël 2.500 jaar geleden schreef!
Aangezien de Trompet deze visie heeft op de rol van Poetin in de eindtijdprofetieën, geloven wij dat de Russische economie niet zal instorten en dat Poetin machtiger zal worden - en oorlogen zal uitvechten die veel ingrijpender en verwoestender zijn dan het huidige geweld tegen Oekraïne.
Het is duidelijk dat de toekomst voor Rusland, Oekraïne en de wereld steeds somberder wordt. Maar meneer Flurry zegt dat het feit dat deze "vorst van Rusland" nu regeert, laat zien dat de meest hoopvolle gebeurtenis in de geschiedenis van de mensheid nu dichtbij is. "Vladimir Poetin is een teken, letterlijk een teken, dat Jezus Christus op het punt staat om terug te keren!" schrijft hij in zijn boekje. "Dit is een van de meest inspirerende boodschappen in de Bijbel. Wat we in Rusland zien, leidt uiteindelijk tot de overgang een menselijk bestuur over de mensheid naar een Godelijk bestuur over de mens!"
Bestel voor meer inzicht hierin uw gratis exemplaar van The Prophesied 'Prince of Russia' (alleen verkrijgbaar in het Engels).