
BRENDAN SMIALOWSKI/AFP via Getty Images
Europa heeft deze handelsoorlog verloren - de volgende zal het niet verliezen
27 juli was een "zwarte dag" voor Europa, zei de Franse premier François Bayrou. De Europese Unie is "van tafel geveegd", zei de Hongaarse premier Viktor Orbán. De Duitse bondskanselier Friedrich Merz zei dat de deal tussen de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, en de Amerikaanse president Donald Trump "aanzienlijke schade" zou toebrengen aan de Duitse financiën. "Het is overduidelijk dat de EU werd platgewalst door de ontstuitbare Trump-machine, zei een ambassadeur," schreef de Financial Times. "Trump heeft precies uitgezocht waar onze pijngrens ligt."
De EU heeft een volledige confrontatie met Amerika vermeden door een overeenkomst te sluiten met president Trump. Maar er bestaat geen twijfel over wie de onderhandelingen heeft gewonnen. De VS zullen een tarief van 15 procent heffen op de meeste goederen uit de EU. Om dat te verlagen van de dreigende 30 procent, beloofde de EU dat haar bedrijven tegen 2028 600 miljard dollar in de VS zouden investeren. Het beloofde ook om over een periode van drie jaar 750 miljard dollar uit te geven aan Amerikaanse energie.
Om nog meer zout in de wond te wrijven: de deal was slechter dan de deal die Groot-Brittannië met president Trump sloot, ondanks Europa's stellige overtuiging dat lid zijn van een groot handelsblok leidt tot betere deals.
"Hoe hard de Euro-fanatici het ook proberen te verbloemen, Donald Trump heeft hier, zoals hij zelf zou zeggen, een genadeloze homerun geslagen," schreef Matthew Lynn in de Telegraph. "Met uitzondering van het verschepen van de Mona Lisa naar Mar-a-Lago, is het moeilijk voor te stellen hoe het nog beter had kunnen uitpakken voor president Trump. Na twee decennia van relatieve economische achteruitgang, en met verpletterende belastingen en regelgeving die de industrie verstikken, is de EU nu te zwak om het tegen de VS op te nemen. Deze kwetsbaarheid is pijnlijk zichtbaar geworden - en deze deal zal het alleen maar erger maken."
Alberto Alemanno, hoogleraar EU-wetgeving aan de hec in Parijs, zei dat de deal "de economische en ideologische overgave van Europa" weerspiegelde. Volgens Jacob Reynolds van de denktank mcc Brussel was het "niets anders dan volledige capitulatie".
Maar de EU zal deze vernedering niet zomaar accepteren en doorgaan alsof er niks gebeurd is. Dit verlies zal een aantal grote veranderingen teweegbrengen.
Europa trekt hier grote lessen uit. "Deze mislukking legt de fundamentele zwakte van het Europese bestuur bloot," schreef Alemanno. "Door het ontbreken van een echt EU-breed bestuurssysteem blijft het blok niet in staat om concurrerende nationale agenda's om te zetten in een eensgezind standpunt." Met al haar concurrerende nationale belangen kon de EU het niet eens worden over een manier om terug te vechten. Represailles tegen Amerika zouden Europa schade toebrengen - sommige landen zouden daar meer onder lijden dan andere. Niemand zou instemmen met zo'n ongelijk verdeelde schade, dus had het blok weinig andere keuze dan een deal te sluiten.
Het werd ook belemmerd door zijn afhankelijkheid van Amerika voor militaire bescherming. Als Amerika zou dreigen om zich van zijn militaire bases terug te trekken en zijn nucleaire paraplu in te trekken, zou de EU weinig andere keus hebben dan terug te krabbelen. De EU heeft haar anti-pressiemiddel, vaak de "nucleaire optie" genoemd. Maar je kunt geen kernwapen gebruiken tegen de natie die verantwoordelijk is voor je eigen veiligheid.
"Het handelsakkoord is een vernedering voor de EU, maar het weerspiegelt de machtsongelijkheid," postte Clemens Fuest, voorzitter van de Duitse denktank het Ifo Institute, op X. "De Europeanen moeten wakker worden, zich meer richten op economische kracht en hun militaire en technologische afhankelijkheid van de VS verminderen. Dan kunnen ze opnieuw onderhandelen."
"Europa's afhankelijkheid van Amerika's veiligheidsgarantie was een extra argument tegen een handelsconfrontatie, vooral voor de oostelijke en noordelijke leden van het blok," schreef de Financial Times. "De angst dat Trump de wapenleveranties aan Oekraïne zou stopzetten, troepen uit Europa zou terugtrekken of zelfs uit de navo zou stappen, overschaduwde de gesprekken, zeiden diplomaten."
Europa begrijpt precies waarom het de oorlog heeft verloren. Houd in de gaten hoe Europa zich voorbereidt op de volgende ronde.
Er volgt gegarandeerd binnenkort weer een nieuwe ronde. Het is niet duidelijk hoe de EU haar beloften om 600 miljard dollar in Amerika te investeren of 750 miljard dollar aan energie uit te geven, zal nakomen. Hoe socialistisch de EU ook is, niet elk bedrijf staat onder haar controle. Hoe kan zij ervoor zorgen dat EU-bedrijven zich aan de regels houden?
Vooral de energieverplichting is gigantisch. In 2024 importeerde de EU voor 75 miljard dollar aan energie uit Amerika. Om dat te verhogen tot 250 miljard dollar per jaar, zal de EU twee derde van haar totale energiebehoefte uit de VS moeten betrekken. Zelfs als het volledig zou stoppen met het kopen van vloeibaar aardgas uit Rusland, Algerije, Qatar, Nigeria en Noorwegen en het allemaal uit Amerika zou halen, zou het moeite hebben om de helft van het bedrag dat het heeft beloofd te betalen.
De VS zou moeite hebben om zoveel te leveren. De totale Amerikaanse energie-export naar de hele wereld bedroeg vorig jaar 318 miljard dollar. Andere landen zoals Japan hebben zich er ook toe verbonden om veel meer energie te kopen als onderdeel van hun handelsovereenkomsten.
Wat gebeurt er als duidelijk wordt dat de EU niet in de buurt komt van de $750 miljard aan energie-import waartoe ze zich verbonden heeft? Wat gebeurt er als Europese bedrijven de belofte van de EU van 600 miljard dollar aan investeringen niet nakomen? De zaden van de volgende handelsoorlog zijn al geplant.
Deze nederlaag zal de EU een extra stimulans geven om orde op zaken te stellen. Duitsland is al bezig om Amerika als fundament voor de Europese defensie te vervangen.
Het bouwt ook internationaal aan de fundamenten voor een overwinning. Von der Leyen en Merz riepen tijdens een bijeenkomst van EU-leiders in juni op tot de oprichting van een alternatieve Wereldhandelsorganisatie (who). "Jullie weten allemaal dat de huidige who niet meer werkt," zei Merz.
Dat is waar. Vanaf Barack Obama hebben Amerikaanse presidenten het systeem gesaboteerd door te weigeren iemand te benoemen voor het Hof van Beroep, dat functioneert als het hoogste gerechtshof. Hierdoor wordt de who lamgelegd in het behandelen van hoger beroep. Von der Leyen stelde voor om zich aan te sluiten bij het gigantische Aziatische handelsblok, de Comprehensive and Progressive Agreement for Trans-Pacific Partnership, om dit nieuwe orgaan te vormen.
Deze landen hebben het erover om een nieuw orgaan op te richten om de wereldhandel te bevorderen, toegankelijk voor iedereen—maar niet voor de VS, of in ieder geval niet op een manier die de VS in staat stelt om het hele proces weer in de war te schoppen.
Von der Leyen zelf zal deze nieuwe who echter misschien niet meer meemaken. Ze wordt al geplaagd door schandalen sinds haar gedrag tijdens de covid-19 pandemie. Haar contacten met Albert Bourla, ceo van Pfizer, zijn in de doofpot gestopt en verschillende overheidsinstanties hebben een onderzoek ingesteld.
Deze deal laat zien dat ze niet tegen president Trump op kan. Nadat Trump in 2024 was verkozen, kopte de New York Times "Missing in Europe: A Strong Leader for a New Trump Era." De handelsovereenkomst laat zien hoe waar dat is. Over het algemeen willen leiders van individuele naties dat een zwakke leider Europa leidt. Een krachtige leider zou hen wel eens flink de baas kunnen spelen. Maar dit legt de ware prijs van zwak Europees leiderschap bloot.
Karl Theodore zu Guttenberg, een man die we al lang in de gaten houden omdat we denken dat hij die rol zou kunnen vervullen, uitte op msnbc zware kritiek op de deal. "Dit is wat ik onder het begrip dwang zou scharen," zei hij. Hij zei dat de VS binnenkort meer zou kunnen eisen. "Wie weet wat de president over een week of twee weken beslist," vroeg hij.
Een sterke leider zou de andere factoren die Europa mist snel kunnen ombuigen. Dit zou wel eens de belangrijkste verandering kunnen zijn die deze handelsnederlaag teweegbrengt.
Alles verloopt precies zoals we al jaren voorspellen op basis van Bijbelprofetieën. Velen zouden spotten over het gebruik van die bron, maar kijk eens naar deze uitspraken die Herbert W Armstrong tientallen jaren geleden deed:
- 1978: Kijk uit naar "een soort spoedig komende 'Verenigde Staten van Europa' - een unie van 10 naties die zal ontstaan uit of in navolging van de huidige Gemeenschappelijke Markt. Groot-Brittannië zal geen onderdeel meer uitmaken van dat spoedig komende rijk."
- 1954: "Duitsland [zal] onvermijdelijk naar voren komen als de leider van een verenigd Europa. Er is een geestelijke bindende kracht nodig om dit vertrouwen te wekken — om deze angsten weg te nemen — en die geestelijke bindende kracht moet van binnenuit Europa komen! Heel Europa staat eigenlijk al klaar - het wacht enkel nog op een leider die vertrouwen uitstraalt …"
- 1953-"Tien machtige Europese naties zullen hun krachten bundelen …"
- 1959: Deze Europese macht zal "een gigantisch wereldhandelssysteem" opzetten.
Deze uitspraken worden ondersteund door specifieke profetieën. En de wereldgebeurtenissen duwt Europa deze kant op. Openbaring 17 en 18 beschrijven een "beestmacht" die wordt geleid door "10 koningen," of 10 naties. Openbaring 18 beschrijft haar totale dominantie over de wereldeconomie. Als het eenmaal uiteenvalt, zullen alle zakenlieden van de aarde huilen.
Andere passages beschrijven dat de VS en Groot-Brittannië worden buitengesloten van dit wereldhandelssysteem, en zo ver worden vernederd totdat ze worden veroverd.
Europa verloor deze eerste handelsoorlog tegen Amerika. Het zal de laatste niet verliezen.