Blijf op de hoogte met onze gratis nieuwsbrief

Amerika’s Dodelijke Nucleaire Deal Met Iran

MAHMOOD HOSSEINI/AFP/Getty Images

Amerika’s Dodelijke Nucleaire Deal Met Iran

Amerika’s ergste debacle ooit in de buitenlandse politiek baant de weg voor een nucleaire Derde Wereldoorlog.

Eerder dit jaar voerde de Verenigde Staten zijn nucleaire akkoord uit met Iran. De “Implementatie dag” viel op 16 Januari, een interessante datum waarop een aantal belangrijke gebeurtenissen in de wereld hebben plaatsgevonden. Op 17 Januari, een dag later, noemde de Iraanse President Hassan Rouhani dit akkoord een “gouden bladzijde” en “keerpunt” voor zijn land. Hoe waar dat is! Iran bloedde financieel als gevolg van Westerse sancties. Maar de nucleaire overeenkomst gaf Iran toegang tot $150 miljard doordat de VS zijn bevroren tegoeden vrijgaf.

Op dezelfde dag zei President Barack Obama: “Dit is een goede dag, omdat we nogmaals zien wat er mogelijk is met sterke Amerikaanse diplomatie.” Hij zei: “Vanaf President Franklin Roosevelt tot John F. Kennedy tot aan Ronald Reagan, is de Verenigde Staten nooit bang geweest om diplomatie na te streven met onze tegenstanders. En als president, heb ik besloten dat een sterk, zelfverzekerd Amerika onze nationale veiligheid kan bevorderen door direct met de Iraanse regering in contact te treden.”

Dit nucleaire akkoord deed het tegenovergestelde van het bevorderen van de nationale veiligheid van Amerika! Het maakte de wereld niet veiliger, maar juist veel gevaarlijker!

“Het echte verhaal van zaterdag 16 januari 2016 – de “Implementatie Dag” van het Iraanse akkoord – is dat het een historisch keerpunt markeert in de geopolitiek van het Midden-Oosten,” schreef Charles Krauthammer. “Met één pennenstreek, schudde Iran de schurkenstaat-status die het bijna vier decennia had van zich af, en werd uitgeroepen tot burger van goede stand in de internationale gemeenschap, open voor handel, investeringen en diplomatie. Dit, zonder zelf iets op te geven of zelfs maar te beloven om zijn beleid van ondermijning en agressie te veranderen. Dit, zonder zijn status te versterken als de grootste leverancier van terrorisme in de wereld.” (Washington Post, 21 januari).

En wie maakte dit het meest van allemaal mogelijk? De Verenigde Staten van Amerika.

Om de een of andere reden, alhoewel Iran een gezworen terrorisme-sponserende vijand is, streefde de Obama-regering dit akkoord op agressieve manier na. Om ervoor te zorgen dat niemand zich ermee bemoeide, gebruikten de heer Obama en zijn regering de Nationale Veiligheidsdienst om uit te vinden wat de leden van het Congres erover dachten en wat zij probeerden te doen. Ze bespioneerden eveneens de Israëlische Premier Benjamin Netanyahu. Zij wilden er zeker van zijn dat niemand hen stopte bij het verwijderen van de verlammende sancties die Iran zo veel problemen veroorzaakten en die zijn nucleaire activiteiten vertraagden.

Ben Rhodes, een van de tekstschrijvers van de president, schepte op over hoe hij de journalisten en beleidmakers had bedrogen, die hij “the Blob” (bagger of slijk) noemde in een interview met de New York Times. Het Witte Huis was vastbesloten het nucleaire akkoord erdoorheen te rammen zonder toestemming van de Senaat of zelfs steun van het volk, en het heeft een uitgebreide propagandacampagne bedacht en uitgevoerd om dit te kunnen doen. Dit kwam allemaal maanden later aan het licht, maar het volk lijkt zich niet veel zorgen te maken over hoe bedrieglijk en wetteloos deze regering is!

President Obama zei in zijn toespraak op 17 januari ook: “Overwegende dat Iran gestaag zijn nucleaire programma aan het uitbreiden was, hebben we nu elk pad dat Iran zou kunnen gebruiken om een bom te bouwen afgesneden.” Dat is absoluut niet waar. Sinds de “Implementatie Dag” heeft Iran zijn nucleaire activiteiten versneld. De overeenkomst staat Iran toe om openlijk binnen 15 jaar een bom te bouwen, en een geheime bepaling opent die deur zelfs eerder dan dat.

Maar wat deze regering deed rond 16 januari is nog niet alles, op 3 augustus meldde de Wall Street Journal meer schokkend nieuws over wat de Obama-regering de dag na de implementatie van deze rampzalige deal deed.

Gijzelaars

Op 17 januari vloog de Obama-regering $400 miljoen in contanten over om Iran te betalen voor de vrijlating van vier onschuldige Amerikaanse gijzelaars. Bovenop het betalen van contant geld aan Iran liet de VS zeven criminelen, die gevangen zaten of aanklachten tegen zich hadden lopen, terugkeren naar Iran, en stopten ze met het zoeken naar 14 Iraniërs die op de opsporingslijst van Interpol staan. De Wall Street Journal meldde dat Amerikaanse functionarissen zeiden dat: “de meeste van deze zaken in verband stonden met schendingen van Amerikaanse exportwetten en de verkoop van materiaal voor duaal gebruik, materiaal dat gebruikt kan worden in het militaire of nucleaire programma van Iran…” ‘Dit is een eenmalige regeling,’ zei een tweede Amerikaanse functionaris bij het beschrijven van de gevangen-ruil. ‘Het is geen precedent voor de toekomst’.” (16 Januari).

17 Januari markeert nog een ander schandaal dat toegevoegd kan worden aan de groeiende lijst van schandalen van deze regering!

Volgens de Wall Street Journal was de contante betaling de eerste deellevering van een schikking van $1.7 miljard waarin de Obama-regering had toegestemd om die aan Iran te betalen. De schikking was bedoeld om een geschil, dat plaatsvond vóór de Iraanse Revolutie van 1979, waarbij Irans huidige Islamitische radicale regime het regime van Shah Mohammed Reza Pahlavi omvergooide, met het Internationale Gerechtshof van de Verenigde Naties op te lossen. Iran had 400 miljoen dollar betaald voor wapens, maar de V.S. heeft deze nooit geleverd vanwege de revolutie. Het heeft ook de $400 miljoen nooit terugbetaald. De Obama-regering zegt dat de $1.7 miljard bestaat uit deze $400 miljoen plus $1.3 miljard aan rente. Het beweert dat Iran oorspronkelijk $7 tot $8 miljard aan rente opeiste, maar uiteindelijk genoegen nam met $1.3 miljard, waardoor het een goede deal werd voor de belastingbetaler. De Obama-regering ontkende dat het geld een betaling was voor de vrijlating van de vier gevangenen.

Dit was moeilijk te geloven – maar in augustus kwam de waarheid naar buiten. Allereerst onthulde een interview met een van de gijzelaars, Pastoor Saeed Abedini, dat het vliegtuig waarin de Amerikanen zaten niet mocht vertrekken tot er een ander vliegtuig was gearriveerd. “We sliepen op de luchthaven,” zei hij. “En toen ik hen vroeg waarom ze ons niet lieten gaan aangezien het vliegtuig er al stond en de piloot er al was, en iedereen klaar was om het land te verlaten, zeiden ze, ‘we wachten op een ander vliegtuig, en als dat vliegtuig niet komt, dan zullen we jullie nooit laten gaan.’”

Het vliegtuig waar zij op wachten was die met al het contante geld – pallets volgeladen met Zwitserse franken, euro’s en een aantal andere vreemde valuta. De Amerikaanse wet verbiedt elke transactie met Iran in Amerikaanse dollars. Dus de Obama-regering maakte gebruik van een mengeling aan internationale valuta’s. Als een bedrijf op deze manier geld wit zou wassen, dan zou de directeur van dat bedrijf achter de tralies worden gezet. En toch kan de Amerikaanse overheid routinematig deze misdrijven plegen en ermee wegkomen.

Nu scheppen de Iraniërs erover op hoe zij $400 miljoen losgeld overgevlogen hebben gekregen voor de vier Amerikanen. “V.S. ambtenaren … erkennen dat de Iraanse onderhandelaar over de uitwisseling van de gevangenen zeiden dat zij het contant geld wilden om te laten zien dat zij iets tastbaars hadden gewonnen” rapporteerde de Wall Street Journal (op cit.).

De Amerikaanse regering heeft in het verleden een ‘géén-losgeld’-beleid gehanteerd. De Obama-regering hield vol dat dit geen betaling van losgeld was. Maar toen, een paar weken later, gaf het toe dat het geld alleen geleverd zou worden als en wanneer Iran de gevangenen vrij zou laten. Ze beweren dat het geen losgeld is, maar dit is bijna de definitie van losgeld uit het woordenboek.

Hoe kunnen we onszelf als supermacht beschouwen wanneer we zo’n belachelijke deal maken? Hoe kunt u verklaren dat Amerika nu de nummer-één staatsponsor is van de staat die van terrorisme de nummer-één staatsponsor is?

Amerika blijft de nucleaire aspiraties van Iran financieren – ditmaal door stiekem midden in de nacht een contante betaling over te vliegen. Eén commentator zei dat je zo die $400 miljoen losgeld kunt nemen om er vier atoombommen van te kopen!

Een Verontrustend Precedent

In 1994 handelde President Bill Clinton onder zeer vergelijkbare omstandigheden met Noord-Korea als de manier waarop President Obama nu omgaat met Iran. In die tijd waren Noord-Korea en Amerika tot een overeenkomst gekomen die, volgens de heer Clinton “een kernwapenvrij Koreaans schiereiland” moest opbouwen. Maar Noord-Korea was 12 jaar later in bezit van de bom! Het heeft in de afgelopen tien jaar vier kernbommen getest en vormt een onstabiel en gevaarlijk regime dat openlijk de VS en zijn bondgenoten in de regio bedreigt met waterstofbommen. Wij worden vandaag met dezelfde situatie geconfronteerd met Iran.

In 2007 voer een Noord-Koreaans vrachtschip richting Syrië. De lading van het schip werd met succes overgebracht naar een geheime locatie in de Syrische woestijn. Drie dagen later stuurden de Israëli’s F-15 straalvliegtuigen en bombardeerden die plek. Waarom? Wat was het doel van deze lading? Het afleveren van een lading nucleair materiaal! Iran was bezig met het opzetten van een nucleair ontwikkelingprogramma binnen Syrië. Syrië is een surrogaat van Iran, en Noord-Korea is een van de partners van Iran in ‘nucleaire ontwikkeling’.

Sindsdien hebben de Iraanse leiders vergaderingen bijgewoond in Noord-Korea met betrekking tot de ontwikkeling van de nucleaire bom. In de Jerusalem Post van 21 januari schreef Melanie Phillips dat sommige mensen geloven dat Iran al een atoombom heeft, “of op zijn minst toegang heeft tot kernwapens waarbij het uittesten van de bom aan Noord-Korea is uitbesteed. Iran is nu aan het nadenken hoe ze het wapen kunnen gebruiken met een maximaal vernietigend effect en zonder hun eigen vingerafdrukken erop achter te laten.”

Iran heeft terroristen over de hele wereld. Het zoekt een manier om een bom te laten exploderen, wat publieke twijfel achterlaat over wie het heeft gedaan! Dit land, dat nu door Amerika gefinancierd wordt, heeft als doel om nucleaire terreur te veroorzaken en uiteindelijk de wereld over te nemen. Het wordt aangestuurd door gekken die denken dat ze weten hoe ze de wereld kunnen leiden!

Vijfentachtig procent van de 78 miljoen Sjiieten in Iran geloven in het ‘Twaalver Sjiisme’, een idee dat Ayatollah Ruhollah Khomeini, de leider van de Iraanse Revolutie, aanhangt. Het is een ideologie die de dood omarmt. Deze mensen zijn toegewijd aan een doel. Wat motiveert deze terroristen om chaos en geweld te veroorzaken?

De voormalig Israëlisch ambassadeur bij de VN, Dore Gold, zei dat een nucleair Iran niet op dezelfde manier kan worden afgeschrikt als de Sovjet-Unie tijdens de Koude Oorlog. De Iraniërs hebben een veel radicaler geloofssysteem. Zij denken dat hun verlosser – de 12de imam, of Mahdi – sneller terug zal komen als ze meer apocalyptische chaos en geweld veroorzaken.

Zoals Dore Gold opmerkte op een symposium van Frontpage in 2008: “Iedereen die vol vertrouwen zegt dat het Westen kan wennen aan een nucleair Iran en kan vertrouwen op de klassieke afschrikkingsmodellen heeft absoluut geen idee wat hij tegenover zich heeft staan.”

Verwijzend naar het akkoord van 16 januari schreef Melanie Phillips: “Iran heeft nu aangekondigd dat het geavanceerde nucleaire centrifuges bouwt, geschikt voor het verrijken van uranium, het belangrijkste component in een kernwapen, die sneller zijn dan voorgaande modellen.” (op cit). De Amerikaanse regering beweert dat het de nucleaire ontwikkeling in Iran heeft vertraagd, maar in werkelijkheid werkt Iran juist sneller.

Iran heeft al illegale raketten getest. Volgens het nucleaire akkoord moesten ze acht jaar wachten voordat ze ook maar iets met ballistische raketten mochten doen. Maar het vuurt nu als test ballistische raketten af die in staat zijn om kernkoppen te dragen.

Terwijl de Iraniërs zelfs de weinige beperkingen die het akkoord oplegt overtreedt, kijkt Amerika alleen maar toe, en doet niets.

De Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Javad Zarif zei in een Tweet op 4 juli: “Er zijn geen rode lijnen, die de terroristen kunnen overschrijden, meer over. Soennieten en Sjiieten zullen beide slachtoffers blijven tenzij wij verenigd optreden.” Iran heeft grote ambities. Het heeft de controle over de radicale Islam, het heeft miljarden ontvangen van de Obama-regering. Het verbetert zijn nucleaire verrijkingsproces. Het is bezig met het testen van nucleair-capabele raketten die Israël in een oogwenk kunnen wegvagen en zelfs Europa kunnen treffen. Het laat zien dat Amerika geen macht meer heeft in het Midden-Oosten. Het jaagt de Amerikaanse bondgenoten in de regio en de andere buurlanden angst aan waardoor zij gedwongen worden zich ofwel bij hen aan te sluiten ofwel zelf onderling eigen allianties, wapens en kernbommen te bouwen.

Iran heeft $400 miljoen van Amerika ontvangen voor vier gijzelaars die niet eens schuldig waren. Zou een echte supermacht zich door een ander land zo laten behandelen? Zou een echte supermacht een terroristisch-sponserend regime uit het faillissement redden en het helpen om kernwapens te bemachtigen?

Sinds dat akkoord heeft Iran nog meer gijzelaars genomen. De zwakte van Amerika is blootgesteld, en Iran zal daarvan blijven profiteren. Waar is de trots in onze macht? Er is geen vechtlust in het Amerikaanse volk. Amerika heeft aangetoond dat het zich laat intimideren. Het is een lafaard.

Onze Beangstigende Toekomst

Het feit dat het nucleaire akkoord werd geïmplementeerd op 16 januari is een grote waarschuwing voor Amerika. Al decennia lang heeft de Trumpet gewaarschuwd over de komende nucleaire holocaust. Met het recente akkoord zijn we nu dichter bij deze realiteit dan ooit. Op 16 januari hebben we de grootste fysieke ramp ooit op deze aarde in gang gezet: De Verenigde Staten van Amerika versnelde de komende nucleaire verdrukking.

De Trumpet heeft 16 januari gedurende 30 jaar als belangrijke datum in de gaten gehouden. Het was op deze dag dat de VS operatie Desert Storm lanceerde (1991); het Duitse parlement het grondwettelijke recht op privacy introk, de Amerikaanse politie Witte Huis stagiaire, Monica Lowinsky, ondervroeg over haar affaire met president Bill Clinton (1998); dat vervolging op de aanklacht voor afzetting tegen president Clinton eindigde (1999); Space Shuttle Columbia noodlottig werd beschadigd bij de lancering, 16 dagen voordat het uit elkaar spatte na terugkeer in de atmosfeer waarbij de bemanning van zes Amerikanen en een Israëliër gedood werden (2003); Duitsland de inzet van 250 gevechtstroepen in Afghanistan aankondigde, en de Israëlisch minister van strategische zaken ontslag nam vanwege de appeasement-politiek van premier Ehud Olmert (2008); Israël akkoord ging om zich unilateraal terug te trekken uit de Gaza-strook, en de Russische Vladimir Poetin en Duitse Angela Merkel elkaar ontmoetten om de Oekraïne en de gasvoorziening te bespreken (2009); President Obama een van Amerika’s grootse wederopbouwprojecten in Haïti aankondigde, in het eerste jaar van de Grote Recessie (2010); Europa’s borgstellingsfonds ontdaan werd van zijn AAA-kredietstatus (2012); President Obama een reeks regeringsbesluiten met betrekking tot wapenregulatie uitbracht na het Sandy Hook bloedbad, en Duitsland met het terugtrekken van zijn goudvoorraad uit Parijs en New York begon (2013); en het Amerikaanse Hooggerechtshof aankondigde dat het argumenten met betrekking tot “huwelijken” van gelijk geslacht zou aanhoren (2015). Maar 16 januari is vanwege nog een andere reden een cruciale datum – vanwege een andere gebeurtenis die daadwerkelijk in verband staat met het Iraanse nucleaire akkoord en de chaos waarin deze ontwikkelingen ons zullen storten.

Hij Had Gelijk

Iran dwingt zijn buitenlandse beleid af. Het zal zo hard doorduwen en wel zo agressief dat het een enorme oorlog zal ontketenen! Maar die zal niet tegen de Verenigde Staten zijn, die dan te zwak is om zelfs maar te vechten in een dergelijke oorlog. In plaats daarvan zal het tegen een nieuwe supermacht zijn, met een meedogenloze leider die Iran en zijn radicale Islamitische bondgenoten zal aanvallen als een overweldigende tornado.
De angstaanjagende ballistische raketten van deze landen en hun gruwelijke kernlading zullen uiteindelijk gebruikt gaan worden. Enorme explosies zullen hele steden verschroeien, tot aan de grassprietjes in het park. De grond zal schudden en de lucht zal duister zijn.

We kunnen de zielige zwakte van Amerika zien; we zien de medeplichtigheid en steun aan een ideologisch terroristisch rijk; we zien dat Iran agressief tegen America aanduwt en ook met veel kracht tegen Europa; we zien dat Europa gebukt gaat onder economisch gevaar, massa-immigratie, terrorisme; we zien dat Europeanen om eenheid roepen en om een sterke leider; we zien de zeer reële dreiging van oorlog; we zien de onmiddellijke dreiging van kernbommen die miljoenen mensen vernietigen.

Dit alles kunt u zien op uw avondnieuws!

En wat echt verbazend is, u kunt deze zelfde gebeurtenissen in uw Bijbel zien! De Bijbel profeteerde specifiek over de agressieve, terroristische, opruiende buitenlandse politiek van Iran. Het profeteerde de Europese behoefte aan een sterke leider. Het profeteerde de botsing van Islam met het katholieke Europa. Het profeteerde de beschamende zwakte van Amerika. Het profeteerde dat de zonden van onze volken direct zouden leiden tot massavernietigingswapens die onze bevolking treffen, en het deporteren van de overlevenden als slaven (bijv. Daniël 8:23; 11:40; Leviticus 26:19; Joël 2:3).

Via de bladzijden van de Bijbel openbaarde God deze profetieën aan een man die stierf op 16 januari 1986. U moet voor uzelf bewijzen of deze man een profeet was. U kunt datgene wat hij opschreef vergelijken met de historische feiten die hebben plaatsgevonden sinds hij stierf, en met gebeurtenissen die u elke dag op het nieuws ziet. Ons gratis boekje Hij Had Gelijk  zal u helpen te zien wat deze man schreef over de profetieën van de Bijbel, en dan kunt u de waarheid voor uzelf bewijzen.  

No Nl