Blijf op de hoogte met onze gratis nieuwsbrief

Het Mysterie van de Mens (zevende  deel)

John Shepherd (iStock-490752194)

Het Mysterie van de Mens (zevende deel)

Mysterie der eeuwen (Hoofdstuk drie)

Vervolg van Het Mysterie van de Mens (achtste deel)

B

ehoud door de opstanding

Bij diezelfde grondlegging van Satans wereld werd tevens besloten (Hebreeën 9:27), dat alle mensen eenmaal zouden sterven, waarna, door een opstanding uit de doden, het oordeel zou komen. Ondertussen zou de mensheid als geheel nog niet worden geoordeeld, zij zouden verworpen noch behouden zijn. Er werd toen besloten dat zoals alle mensen in Adam zouden sterven, dezelfde „allen” in Christus tot leven zouden worden teruggebracht door een opstanding om geoordeeld te worden (1 Corinthiërs 15:22). Deze opstanding van allen die in Adam zijn gestorven is altijd een mysterie geweest voor de hele, door Satan misleide wereld. Tegenwoordig viert het traditionele Christendom nog steeds in iedere lente de opstanding van Jezus op de heidense paasdag, maar het zwijgt over de toekomstige opstanding van de miljarden mensen die in Adam zijn gestorven. Deze opstanding zal later in dit boek worden verklaard.

Ondertussen zou Christus, als Hij zou komen als de zondedrager der mensheid, de Kerk van God oprichten. Doel en functie van de Kerk zullen in hoofdstuk zes van dit boek worden behandeld.

Laten wij hier eens bij stilstaan! Laten wij begrijpen waarvoor Satan de gehele wereld heeft verblind. Besef wat een bedrogen traditioneel Christendom niet begrijpt.

Dit is van het hoogste belang!

De wereld van het traditionele Christendom is verleid tot de vermeend Christelijke leer van de onsterfelijkheid van de ziel: dat degenen die „Jezus belijden” onmiddellijk na de dood naar een hemel gaan van eeuwig niets doen, van vrijheid van verantwoordelijkheid en gelukzaligheid in gemak en luiheid; dat degenen die nalaten Jezus „aan te nemen” na de dood naar een bepaalde plaats gaan, de hel, een plaats met een eeuwig, voortdurend brandend vuur waar zij voor altijd en eeuwig en zonder hoop in onbeschrijflijke pijn en doodsangst gillen en schreeuwen.

Deze leer houdt in dat de mens een onsterfelijke ziel is en reeds eeuwig leven bezit. Dit loochent de bijbelse leer (Romeinen 6:23), dat de straf op de zonde de dood is en dat de mens eeuwig leven alleen als gift van God kan krijgen. De valse leer van het traditionele Christendom kan worden vergeleken met een enkele reis met de trein. Deze reis is de reis van uw leven. Aan het einde van de lijn staat een wissel automatisch zo dat u rechtstreeks naar een permanent brandende hel van onbeschrijfelijke pijn en kwellingen wordt gezonden. Maar als u, op enig punt gedurende deze levensreis „Christus aanneemt” dan wordt op dat moment de wissel aan het einde van de lijn omgezet om u zonder omwegen regelrecht de hemel in te schieten.

Een groot deel van de zogenaamde „Christelijke” leer berust erop dat God de eerste mens als een volmaakt onsterfelijk wezen heeft geschapen, maar dat Satan, toen God even niet keek, naderbij sloop en dit prachtige werkstuk van God vernielde. Behoud wordt dan voorgesteld als Gods poging de schade te herstellen en de mens terug te brengen in een staat die even goed is als toen God hem schiep.

Met de ene na de andere doctrine geloven en leren zij het diametrale tegendeel van de waarheden die zo duidelijk in de Bijbel zijn geopenbaard.

Satans eerste leugen

Zij onderwijzen Satans eerste leugen, dat de mens een onsterfelijke ziel is. Deze leer is, als men er goed over nadenkt, dat „behouden moeders” die zijn gestorven en naar de hemel zijn gegaan, zich voortdurend bewust zijn van hun verloren zonen, die gillen en schreeuwen in de onbeschrijfelijke foltering van het hellevuur.

Maar wat is de werkelijke waarheid van Gods heilige Woord? Weten de doden wat de levenden doen? Kort na ons huwelijk vertelde mijn vrouw mij dat zij, nadat haar moeder was gestorven, toen zij slechts 12 jaar oud was, dacht dat haar moeder in de hemel alles zag wat zij deed.

Ik citeer nu uit een artikel dat in De Echte Waarheid van februari/maart 1985 stond: „De Bijbel leert duidelijk dat wanneer u sterft, u werkelijk dood bent. Volgens de Bijbel horen de doden niets, zien zij niets, denken zij niets en weten zij niets. Zij zijn zich absoluut van niets bewust: „De levenden weten tenminste dat zij sterven moeten, maar de doden weten niets: zij hebben geen loon meer te wachten, zelfs hun nagedachtenis is vergeten. Zowel hun liefde als hun haat en naijver zijn vergaan …” ­(Prediker 9:5-6). De bijbelse boodschap is duidelijk op dit punt. Er is geen twijfel aan: dood is dood.” De apostel Paulus schreef: „Want het loon, dat de zonde geeft, is de dood” (Romeinen 6:23). De dood is per definitie de afwezigheid van leven, niet slechts een van God gescheiden zijn.

De Bijbel waarschuwt ons zelfs om het beste van ons leven te maken, terwijl we daar nog de gelegenheid voor hebben: „Al wat uw hand vindt om naar uw vermogen te doen, doe dat, want er is geen werk of overleg of kennis of wijsheid in het dodenrijk waarheen gij gaat” (Prediker 9:10).

Duidelijker kan het niet. Maar hoe zit het met degenen die willen vasthouden aan het door hen gekoesterde geloof van een naar de hemel gaan na de dood, als men goed heeft geleefd, of een wegzinken in de hel als dit niet het geval is geweest? Het antwoord van de apostel Petrus is: Als iemand het verdiende naar de hemel te gaan, zou dat zeker iemand zijn naar Gods hart, nietwaar? David was zo iemand (Handelingen 13:22). Maar Petrus werd door God geïnspireerd om te zeggen dat David „en gestorven en begraven is (KJV: dood en begraven is), en zijn graf is bij ons tot op deze dag” (Hand. 2:29) en verder: „David is niet opgevaren naar de hemelen” (Handelingen 2:34).

Jezus zelf zei ook dat „niemand is opgevaren naar de hemel”, waar Gods troon is (Johannes 3:13).

Zullen we allen opnieuw leven?

Er zit evenwel meer aan dit leven vast dan alleen leven voor dit leven. De Grote God plaatste mensen op deze aarde met het oog op een fantastisch, eeuwig doel, waar de door mensen uitgedachte religies van deze aarde geen weet van hebben.

Wij zijn op deze aarde wegens een geweldige reden. Deze sluit het antwoord in op de vraag waarom wij mensen sterfelijk werden gemaakt en het hele scala van ontroeringen, problemen lijden of de goede tijden van het menselijk leven meemaken.

Zelfs wanneer wij sterven en dood zijn, zullen we niet altijd dood blijven. De doden in hun graven zullen herleven! Lees wat Jezus zegt: „Verwondert u hierover niet, want de ure komt, dat allen, die in de graven zijn, naar Zijn stem zullen horen, en zij zullen uitgaan, wie het goede gedaan hebben, tot de opstanding ten leven, wie het kwade bedreven hebben, tot de opstanding ten oordeel” (Johannes 5:28-29).

Voor ons gedrag in dit leven moeten wij verantwoording afleggen! Iedere mens die ooit geleefd heeft zal uiteindelijk rekenschap afleggen en aanwezig zijn in een opstanding!

Eerder heb ik verklaard dat de geest in de mens zelf niet kan zien, horen of denken. De hersenen zien door middel van het oog, horen door middel van het oor, denken doordat ze er door de geest toe in staat worden gesteld. Bij de dood gebeurt het dat „het stof wederkeert tot de aarde, zoals het geweest is, en geest wederkeert tot God, die hem geschonken heeft” (Prediker 12:7).

De geest is de opslagplaats van geheugen en het karakter. De geest als een Maleachi Zelfs de vorm en gestalte van de overleden mens worden erdoor vastgehouden, zodat de mensen die zijn gestorven er in de opstanding ten oordeel precies zo zullen uitzien als tijdens hun leven. De geest houdt iedere karaktertrek die zij in dit leven hebben ontwikkeld vast en herinnert zich alles wat in hun geheugen werd opgeslagen. Maar ondertussen is er in de dood geen bewustzijn—„de doden weten niets” (Prediker 9:5).

De meest verbreide valse leerstelling, die door nagenoeg alle kerken van het zogenaamde Christendom wordt geloofd, behalve door de ene en enige ware en oorspronkelijke Kerk van God, is, dat alle mensen automatisch „verloren” zijn, tenzij zij Jezus Christus als Verlosser belijden en geloven dat het nu de enige „dag des heils” is.

Maar de waarheid is dat degenen die van God zijn afgesneden nog niet geoordeeld zijn!

Niet veel mensen begrijpen het plan van God. De lezer kan onmogelijk meer verrast zijn door de waarheid die in dit boek wordt onthuld dan de schrijver dat meer dan 58 jaar geleden was. De gehele wereld is misleid, zoals Gods Woord voorspelde! Iemand die misleid is, is zich van die misleiding niet bewust! Onderschat Satan niet!

De mensen van God afgesneden?

Iemand die het vele kwaad in de wereld van vandaag overziet zou kunnen denken dat de mens zichzelf van God heeft afgesneden. Maar het is God die de mensheid van zich afsneed. En waarom?

Blijkt God hierin oneerlijk? Integendeel!

Laten wij dit punt duidelijk maken. Doordat Adam besloot van de verboden boom te eten, sneed hij zichzelf en zijn nageslacht van God af. Maar omdat alle mensen, die uit Adam zijn geboren, gezondigd hebben, heeft in feite iedere mens ook zichzelf van God afgesneden (Jesaja 59:1-2).

De Persoon van de Godfamilie die met Adam sprak was de Logos of het „Woord”, degene die later werd geboren als Jezus Christus. Adam had geen contact met God de Vader. Toen het Woord de boom des levens afsloot, werd de mensheid als geheel van God de Vader afgesneden, totdat Christus in opperste macht en glorie naar de aarde terugkeert om Satan de troon van de aarde te ontnemen en op de gehele aarde de regering van God te herstellen. Ondertussen kwam Christus, de tweede Adam, bij zijn eerste verschijning het bestaan van God de Vader openbaren (Lukas 10:22). Tot die tijd had de wereld geen weet van het bestaan van God de Vader. Dit is één reden waarom de religie van het Jodendom gelooft dat God slechts uit één persoon bestaat. Dit is de reden dat de theologen de kennis van het feit dat God een gezin is waarin wij kunnen worden geboren als deel van die Godfamilie, hebben verloren, of liever gezegd, nooit hebben bezeten. Dit verklaart bovendien waarom zij, toen zij in het Nieuwe Testament over God de Vader lazen, en ook over Jezus als zijnde God, met de valse theorie kwamen dat de Heilige Geest een „geestverschijning”, de derde Persoon van een drieëenheid is, waarmee zij de Heilige Geest bespotten en God beperken (Psalmen 78:41—SV) en alle kennis verwerpen dat bekeerde mensen lid van de heilige Godfamilie kunnen worden. Zo heeft Satan het „Christendom” voor de waarheid en het doel van het evangelie van Jezus Christus verblind.

Zij hebben een uiterst belangrijke waarheid over het hoofd gezien: de opstanding uit de dood.

Zij vieren een heidens paasfeest als erkenning van de opstanding van Jezus Christus uit de doden. Zij zien echter volledig voorbij aan de duidelijk bijbelse leer dat iedereen die ooit heeft geleefd uit de dood zal opstaan, zij het in een chronologische volgorde van drie duidelijk onderscheiden opstandingen. De enige hoop die de Bijbel voor de talrijke mensen van deze stervende wereld geeft is de hoop op een opstanding uit de dood, maar dat is dan wel een absoluut zekere hoop. Dit alles zal in zijn geheel worden behandeld met alle bijbelteksten erbij in de volgende hoofdstukken.

Wat een tragedie dat deze hele wereld, zoals in Openbaring 12:9 duidelijk wordt gezegd, misleid is en verblind voor de waarheid door Satan de duivel, die nog steeds op de troon van de gehele aarde zit.

De werkelijke waarheid is opzienbarend, en u zult haar duidelijk zien geopenbaard in uw eigen Bijbel. Volg haar, terwijl u nauwkeurig dit boek leest.

Toen God Adam en Eva uit de hof van Eden verdreef, plaatste Hij er engelen om de mensheid te beletten terug te keren. Veronderstel eens dat de Eeuwige de toegang tot Eden had opengelaten. De mens had al van de verboden boom gegeten. De mens had zich reeds tot zonde gekeerd. Wat zou er gebeurd zijn? Waarschijnlijk zou de zondigende mensheid en masse zijn teruggegaan om van de boom des levens te nemen! Zonder enige bekering—zelfs zonder geloof in God of in Christus—zou de mensheid zichzelf aan eeuwig leven hebben geholpen.

Denk hier eens over na!

Wordt vervolgd …

Moa Ad Nl