Het Machtigste Wapen Ter Wereld

De zwaarste bom ooit gedetoneerd heette de Tsar Bomba. Toen ze op 30 oktober 1961 werd getest op het Severny-eiland, was de ontploffing van deze Sovjet RDS-220 waterstofbom 3800 keer krachtiger dan de explosie die Hiroshima helemaal tot puin herleidde.

Als de Tsar Bomba op het centrum van New York was gedropt, zou de helft van Brooklyn in een 10 km brede vuurbal zijn verschroeid. Elk residentieel gebouw in de wijde omgeving van New York zou zijn plat gelegd door de hoge luchtdruk afkomstig van deze vuurbal. Mensen in New Jersey, 80 km daarvandaan, zouden derdegraads brandwonden hebben opgelopen van de stralingsgolf die een breder gebied zou beslaan dan de staat Connecticut.

Meer dan 7 miljoen mensen zouden zijn omgekomen, en miljoenen meer zouden zeer ernstige verwondingen hebben opgelopen.

En toch bestaat er een nog groter gevaar voor de mensheid dan deze Sovjet RDS-220 bom.

Thermonucleaire wapens vinden zichzelf niet uit. Ze brengen zichzelf niet tot ontploffing. Ze gebruiken zichzelf niet als drukmiddel om hun vijanden te bedreigen. Het zijn mensen die zoiets doen. Dit betekent dat de ideologieën die het menselijk verstand aansturen veel gevaarlijker zijn dan om het even welk nucleair apparaat.

Morele wetten zijn de maatschappelijke kracht die mensen ervan weerhoudt wreedheden te begaan, en bijgevolg is een ideologie die de concepten van goed en kwaad verdraait een grotere bedreiging dan welk massavernietigingswapen ook. Een ideologie die veronderstelt dat er niet zoiets is als goed en kwaad is de grootste bedreiging van allemaal.

Dit is waarom Herbert W. Armstrong, de hoofdredacteur van de voorganger van The Trumpet, The Plain Truth, in 1928 schreef dat evolutie het krachtigste moderne wapen is.

In een wereld vol verschrikkelijke wapens en gevaarlijke ideologieën lijkt de bewering dat evolutie het gevaarlijkste wapen van allemaal is een vorm van overdrijving. En toch laat een historisch onderzoek van de afgelopen 150 jaar zien dat het toepassen van de evolutietheorie op de menselijke moraliteit meer vernieling veroorzaakt dan de ontploffingen van 1000 waterstofbommen!

Wat Als Er Geen God Is?

Het idee dat een schepping kan ontstaan zonder een schepper werd al onderwezen in de dagen van de epicurische filosofen in het oude Griekenland. Maar dat idee kon in de westerse wereld duizenden jaren lang geen wortel schieten. Tot Charles Darwin in 1859 een academische revolutie ontketende met zijn boek On The Origin of Species [De Oorsprong der Soorten].

Dit boek, evenals zijn opvolger, The Descent of Man [De Afstamming van de Mens], opperde dat al het organisch leven afstamt van één oorspronkelijk organisme. Door de wetenschappelijke hypothese dat God niet bestaat, heeft Darwin de wereld waarschijnlijk drastischer veranderd dan hij zelf had verwacht.

De Amerikaanse schrijver, criticus en naturalist Joseph Wood Krutch publiceerde zijn boek The Modern Temper in 1929. Krutch, die in de hypothese der evolutie geloofde, vervolgde zijn logische – en ijzingwekkende – conclusie.

“Voorheen geloofde de mens in zijn meest duistere momenten dat het universum rationeel was, als hij maar de rationaliteit ervan kon snappen, maar gaandeweg begint hij te vermoeden dat rationaliteit een eigenschap van hemzelf alleen is en dat er geen reden is om aan te nemen dat zijn eigen leven ook maar enigszins meer zin heeft dan het leven van het nietigste insect dat zich van de ene vernietiging naar de andere sleept,” schreef hij. “De natuur, in haar blinde dorst naar leven, heeft iedere mogelijke spleet van de rottende aarde gevuld met een of ander fantastisch schepsel, en onder deze is de mens er maar één van – wellicht het ellendigste van allemaal, want hij is het enige schepsel bij wie het instinct tot leven lang genoeg blijft hangen om hem de vraag te laten stellen: “Waarom?”

Zolang leven verondersteld wordt geschapen te zijn, kan het scheppingswerk verondersteld worden een doel te hebben - maar gewoon het feit van tot leven te komen betekent, naar alle waarschijnlijkheid, ook gewoon er weer uit weggaan.”

Kort gezegd, als de mens slechts een verre neef van de insecten is, zoals Darwin stelde, dan zijn de 7 miljoen mensen die zouden sterven in een kernaanval op New York niets meer dan de 7 miljoen mieren die zouden sterven in een alledaagse verdelgingsactie ergens in uw straat.

Zelfs Darwin zelf besefte de radicale implicaties die zijn theorie zou hebben op onze ethiek en moraliteit, ook al vermeed hij daar commentaar op te geven in De Oorsprong der Soorten.

Maar de vader van de evolutie behandelde het onderwerp later in zijn boek De Afstamming van de Mens, in 1871. Darwin gaf toe dat de “morele vermogens van de mens” niet inherent zijn. Hij opperde daarentegen dat moraliteit een steeds veranderend bijproduct der evolutie is. “Opdat de oermens, of de aapachtige voorouders van de mens, sociale wezens zouden kunnen worden,” schreef hij, “moeten ze hetzelfde instinctieve gevoel hebben ontwikkeld dat andere dieren aanzet in een lichaam te gaan leven.”

De aanhangers van de Christelijke ideologie geloven dat moraliteit Gods definitie van goed en kwaad is. De aanhangers van de evolutietheorie geloven dat moraliteit in feite een uitvinding van het menselijk verstand is. Bijgevolg kan, logisch gezien, het menselijk verstand de definitie van goed en kwaad willekeurig aanpassen, aangezien het menselijk verstand de autoriteit is die oorspronkelijk goed en kwaad heeft bepaald.

Alles Is Relatief

Vele politici en onderwijzers bewijzen nog steeds lippendienst aan de Bijbel en het Christendom; er zijn zelfs populaire atheïsten die zeggen dat sommige Bijbelse leringen maatschappelijk nut kunnen hebben. Maar de gloeiende reactorkern der moderne cultuur is de evolutie. Zes op tien Amerikaanse volwassenen geloven dat de mens na verloop van tijd is geëvolueerd. Pakweg eenzelfde percentage gelooft dat kennis van goed en kwaad een kwestie van persoonlijke ervaring is.

In het begin van onze moderniteit verwoordden de grondleggers van Amerika de brede politieke consensus van het land in de Onafhankelijkheidsverklaring: “…dat alle mensen als gelijken worden geschapen, dat zij door hun schepper met zekere onvervreemdbare rechten zijn begiftigd, dat zich daaronder bevinden het leven, de vrijheid en het nastreven van geluk” [nadruk van mij]. Ongeveer 100 jaar later, na de publicatie van De Oorsprong der Soorten, begon de politieke consensus te veranderen naarmate de mensen in toenemende mate de premisse accepteerden dat concepten als moraliteit en mensenrechten zelf bijproducten van de evolutie waren.

“De politieke filosofie van de 18^e eeuw werd geformuleerd vóór de verkondiging en acceptatie van de evolutionaire ontwikkeling,” schreef de Amerikaanse opvoeder Frank Goodnow in 1916. “De doctrine der natuurlijke rechten veronderstelde bijna dat de maatschappij statisch of stationair was in plaats van dynamisch of progressief.”

In zijn essay “The American Conception of Liberty,” beschreef Goodnow hoe de stichters van Amerika geloofden dat “rechten” “eeuwig en onvervreemdbaar” waren omdat ze hun oorsprong hadden in de Schepper van alle mensen. Hij was het echter met deze opvatting oneens, omdat volgens hem de “rechten” opgesomd in de Onafhankelijkheidsverklaring niet van een schepper kwamen, maar van mensen die hen hadden bedacht in het kader van de “sociale en economische condities van die tijd.” Hij beweerde bijgevolg dat “rechten” “gewijzigd” kunnen en moeten worden naarmate de maatschappij verandert, op eenzelfde manier als volgens Darwin organismen zich veranderen naargelang hun omgeving.

Wat in het verleden goed was, is niet noodzakelijk goed vandaag. Moraliteitswetten zijn zelfs nog minder permanent dan wetenschappelijke wetten. Goed en kwaad evolueren.

Dit is een goed ontwikkelde, breed geloofde ideologie die nu het onderwijs, de politiek, de filosofie en de amusementsindustrie in het Westen domineert. Dit concept wordt Moreel Darwinisme of Moreel Relativisme genoemd. Het begon diep wortel te schieten in het Amerikaanse onderwijssysteem toen het Progressieve Tijdperk begon in de jaren 1890. De ideologie komt rechtstreeks uit de bladzijden van Darwins De Afstamming Van De Mens, en toch hebben de meeste Christelijke groeperingen in de westerse wereld, bewust of onbewust, de notie geaccepteerd dat er geen globale, absolute morele wet bestaat, die van toepassing is op alle volken, voor alle tijden en op alle plaatsen.

Omdat de samenleving als geheel de premisse heeft aangenomen dat alles relatief is, inclusief moraliteit, konden evolutionisten als Alfred Kinsey en Wilhelm Reich het idee propageren dat perversies als ontucht, overspel, homoseksualiteit en pedofilie niet inherent kwaad zijn, maar de natuurlijke resultaten van het evolutieproces en alleen “verkeerd” zijn omdat mensen naar willekeur zeggen dat ze verkeerd zijn. Per slot van rekening, als er geen God is, is het huwelijk geen goddelijk verordonneerde unie tussen een man en een vrouw; het is een sociale constructie die de mens heeft uitgevonden om hun kinderen de beste overlevingskansen te bieden. Als de samenleving dit instituut op wil heffen, is het niet fundamenteel goed of fout dit te doen, want het huwelijk is niet goed of fout omdat er niet zoiets bestaat als goed of fout.

Het zijn niet alleen marginale radicalen aan de rand van de samenleving die geloven dat er niet zoiets bestaat als absolute moraliteit, absoluut goed of kwaad, absolute waarheid. Deze ideologie van het moreel relativisme vinden we overal.

Het was zelfs de voormalige Amerikaanse president, Barack Obama, die in The Audacity of Hope [De Herovering van de Amerikaanse Droom] schreef dat er niet zoiets bestaat als “absolute waarheid”. En Amerika verkoos hem daarna tot president, tot tweemaal toe.

Wanneer u eenmaal de logische conclusie van de evolutietheorie onder ogen ziet – dat waarheid, moraliteit, goed en kwaad slechts menselijke verzinsels zijn – dan zult u geschokt zijn te beseffen hoe wijdverspreid dit radicale denken is. Zonder het te beseffen heeft u het zelfs ten dele zelf aangenomen.

“De Geest des Mensen is het Lot des Mensen”

In een wereld waarin God een mythe is en waarin er geen absolute moraliteit is, is de grootste kracht in het heelal de menselijke geest. Dus, in plaats van te proberen de macht van de regering in te perken om uw en mijn individuele rechten – begiftigd door onze Schepper – te beschermen, proberen atheïsten vaak controle over regeringen te krijgen om op die manier hun macht uit te breiden om haar te gebruiken voor het beëindigen van oorlog, armoede en lijden.

Dit is de logica die leidde tot het totalitarisme van het Communistische Rusland.

De beroemde sovjetdissident Whittaker Chambers schreef in zijn memoires uit 1952 dat Jozef Stalins Goelag Archipel het onvermijdbare gevolg was van Ruslands omhelzing van het darwinistisch geïnspireerde atheïsme. “En dus heeft de Communistische Partij in grote zin gelijk als ze zichzelf de meest revolutionaire partij in de geschiedenis noemt,” schreef hij. “Ze heeft de meest revolutionaire vraag in de geschiedenis in de meest praktische vorm gesteld: ‘God of de Mens?’ Ze heeft de logische volgende stap gezet die het rationalisme 300 jaar lang heeft geschuwd, en heeft gezegd wat miljoenen moderne geesten denken maar niet durven of willen zeggen: ‘Als de menselijke geest de beslissende kracht in de wereld is, welke behoefte is er dan aan God?’ En bijgevolg is de geest des mensen het lot des mensen.”

Met andere woorden, als u gelooft dat er geen God is, en dat het lot van de mens in de hand van de mens ligt, welke prijs bent u dan bereid te betalen om uw versie van “Utopia” op aarde te vestigen? Zou u bereid zijn iemand te doden indien u geloofde dat door deze daad de armoede verminderd zou worden en de wereld eerlijker zou worden? Zou u bereid zijn om ontelbare mensen te doden die het paradijs in de weg staan?

In het Rusland van Stalin werden meer dan 20 miljoen mensen geëxecuteerd, uitgehongerd of afgebeuld in de revolutionaire strijd tussen de sociale klassen. In het atheïstische China heeft de overheid 40 miljoen mensen afgeslacht en heeft tieners aangemoedigd om letterlijk schooldirecteuren op te eten die werden verdacht van contrarevolutionaire sympathieën. Ongeveer 3 miljoen Noord-Koreanen werden vermoord in een poging van de overheid om de maatschappij te zuiveren van de opvatting dat er zoiets bestaat als “onvervreemdbare rechten”.

Deze miljoenen gruwelijke moorden zijn een schrille schending van Gods morele wet. Maar zij waren geen schending van de door de mens gemaakte moraliteit in de samenlevingen die deze misdaden begingen.

Darwin schreef in De Afstamming van de Mens, “Als… mensen werden opgevoed in dezelfde condities als korf-bijen, bestaat er nauwelijks twijfel dat onze ongehuwde vrouwen het, net als de werkbijen, hun heilige plicht zouden vinden om hun broers te doden, en moeders zouden ernaar streven hun vruchtbare dochters te doden; en het zou bij niemand opkomen om tussenbeide te komen.”

Als u gelooft in een ideologie van “moreel absolutisme” – als u gelooft dat waarheid, per definitie, niet verandert – als u gelooft dat goed altijd goed is en kwaad altijd kwaad, ongeacht de tijd, plaats of samenleving – dan staat u voor de meest revolutionaire vraag in de geschiedenis: “God of de mens?” – en, of u het beseft of niet, heeft u uw keus gemaakt.

Natuurwet en absolute waarheid bestaan alleen in een universum dat geschapen is door een Schepper.

Als mensen slechts de meest geavanceerde vorm van apen zijn, en zij slechts ten tonele verschijnen om er weer van te verdwijnen, dan moeten regel- en wetgeving wijken voor de wet van de jungle. De sterken heersen over de zwakken. Alleen de sterksten overleven.

Gevolgen van wetteloosheid

Na 150 jaar indoctrinatie in de evolutietheorie heeft bijna elke sector van de Westerse samenleving de premisse geaccepteerd dat er geen absolute waarheid is. Mensen protesteren en komen in opstand over de vraag of geslacht een biologische realiteit is, of een moeder het recht heeft haar kind te doden, en of de werklozen het recht hebben de regering te dwingen rijkdom van anderen af te pakken.

Waar het bij al deze controverses in feite om gaat is dit: Als de mensheid geëvolueerd is uit een primordiale oersoep, kan niemand beweren wat “goed” en “kwaad” is, gewoonweg omdat dit dan niet bestaat. Er zijn alleen sterken en zwakken.

“Zowel onze praktische moraliteit als ons emotioneel leven zijn aangepast aan een wereld die niet langer bestaat,” schreef Joseph Krutch kort nadat hij de evolutietheorie had geaccepteerd. “Voor zover we ons houden aan een gedragscode, doen we dat omdat bepaalde gewoontes hardnekkig voortduren, en niet omdat we een logische reden kunnen geven waarom we die gewoontes blijven aankleven…”

Abortus, geassisteerde zelfmoord, seksuele promiscuïteit, druggebruik en talrijke andere praktijken die we vroeger veroordeelden zijn nu sociaal aanvaardbaar geworden. We leven in een verschillend sociaal universum dan een eeuw geleden, een universum waarin de moraliteitswetten ondersteboven zijn gekeerd. De gehele wereld bevindt zich midden in een morele crisis.

Bijna 40 jaar nadat Herbert Armstrong waarschuwde voor het gevaar van de evolutietheorie, weidde hij verder uit over de moraliteitscrisis die werd gedreven door het Moreel Darwinisme. “De wereldcrisis was reeds begonnen voor de Eerste Wereldoorlog,” schreef hij op 24 november 1967. “Alleen, de meeste mensen hadden het nog niet in de gaten. Maar mannen als Karl Marx en Nikolai Lenin zagen het in. Deze wereldcrisis was het gevolg van de impact op wetenschap en technologie – en de injectie van het goddeloze ‘Duitse rationalisme’ in ons onderwijs. Wereldoorlogen zijn de militaire expressie van deze crisis. Wereldwijde depressies zijn de economische expressie ervan. De zogenoemde ‘Nieuwe Moraliteit’ is de morele expressie – waarbij onze moraal in de beerput werd gekieperd. Wereldwijde hopeloosheid is de spirituele expressie. Daaruit ontstonden de beatniks en de hippies – de rellen – de demonstraties – de ‘burgerlijke ongehoorzaamheid’ – de afbraak van wet en orde” (Plain Truth ledenbrief).

Het “Duitse rationalisme” waar de heer Armstrong aan refereerde was het “rationalisme” waar Whittaker Chambers naar verwees. De atheïstisch geïnspireerde filosofie die poneerde dat de “menselijke rede” de enige bron en enige rechter van alle kennis was. Met andere woorden, als er geen God is, is alles wat voor u goed lijkt ook goed.

Dit is het soort denken dat leidt naar gezinsbreuk, welstandsverslaving, drugverslaving, bendeleden, rassenproblemen, rellen, plundering en anarchie. De morele wet zoals geopenbaard in de Heilige Bijbel zegt dat dit soort gedrag altijd leidt tot een toestand waarin “uw steden zullen verstoord worden, dat er niemand in wone” (Jeremia 4:7; zie ook Jeremia 2:15; Ezechiël 6:6).

De explosieradius van de Sovjet RDS-220 waterstofbom is 70 km, maar de verwoesting ontketend door morele wetteloosheid, de logische conclusie van de evolutietheorie, heeft zich diep verankerd in onze westerse beschaving. Dit maakt moreel relativisme ruim 1000 keer verwoestender dan de Tsar Bomba!

“Wanneer Satan het geloof in de schepping vernietigt – wanneer de duivel erin slaagt mensen te overtuigen dat deze Aarde niet door een almachtige scheppende God werd geschapen, maar daarentegen ontstond… ‘door voortdurende progressieve verandering, door natuurlijke oorzaken, volgens vastgestelde wetten, slechts veroorzaakt door inherente krachten’ – dan heeft Satan het bewijs van God vernietigd, “verklaarde Herbert Armstrong in 1928. Dit is waarom “de evolutietheorie het krachtigste wapen van de duivel is.”

Totdat de mensheid Gods onverbiddelijke geestelijke wet als statisch, blijvend, eeuwig en onveranderlijk accepteert, blijven we in groot gevaar verkeren. Tenzij de Schepper, wiens bestaan de evolutionisten zo hardnekkig ontkennen, ingrijpt om deze misselijke wereld te redden, zullen het morele relativisme en het evolutionair progressivisme die onze hele samenleving doordrenken, de gehele mensheid vergiftigen – wat zal leiden tot de uitroeiing van alle leven op aarde (Mattheüs 24:22).

Gelukkig beschrijft de Bijbel een vaststaande belofte, dat God zal ingrijpen om de mensen van onszelf te redden, zodra we deze les voor onszelf hebben bewezen. ▪